z całego serducha wielkie dzięki oraz szyte, nie klejone

Moi Drodzy, 

Najpierw, chciałabym serdecznie z całego mojego serducha podziękować Wam za zaangażowanie oraz esemesiki wysłane na by moniek w konkursie na blog roku 2013. Na 362 blogi zgłoszone w kategorii "Twórczość Arystyczna", by moniek zajął 32 miejsce. Śliczne Wam za to... DZIĘKI! :*:*:*

Co teraz w moim biżuteryjkowym świecie się dzieje? Ach, ostatnio postanowiłam się przemóc i stworzyć coś w technice zszywania sznurków i koralików, powszechnie znanej jako sutasz. 

Dlaczego  "przemóc" i skąd w ogóle ten pomysł?

Z sutaszem miałam do czynienia już dwa lata temu, gdy zapisałam się na warsztaty (tu możecie znaleźć moje pierwsze i ostatnie sutaszowo-warsztatowe "dzieło ;) ) i już... Odtąd, jakoś nie miałam ani nastroju ani czasu aby "bawić" się tą techniką. Ponadto zdawałam sobie sprawę, ażeby praca wyglądała estetycznie i nadawała się do noszenia to trzeba poświęcić wiele godzin pracy. 

W ciągu ostatnich dwóch tygodni, naszła mnie jednak ochota na zrobienie czegoś nowego. W łepetynie pojawiła się myśl pod tytułem- "ponownie spróbuję z sutaszem"... 

I tak powstał mój pierwszy kolczyk. Zaczęłam od podstawowego elementu.... iiii...  zabrakło mi weny... a z taką podstawą przecież nie "wyjdę do ludzi". Chciałam coś tam dodać, poszperałam, przeszukałam pudełeczka i znalazłam... listki... myślę, że pasują tu całkiem nieźle... 

Tak, tak... to powyżej tooooo... moja pierwsza, samodzielna, wyszyta od góry po sam dół- praca. Zapewne każde oko, zaraz wychwyci pewne niedociągnięcie z mojej strony... a raczej zbyt mocne zszycie sznureczków w jednym miejscu... do czego od razu, bez bicia się przyznaję... ;)

Chęć "szycia" była jednak tak wielka, iż stwierdziłam że wystartuję z kolejnym "dziełem" :)))))...

Tu również, etap tworzenia przebiegał w dwóch turach. Po jakimś olśnieniu, dodałam ten granatowy zawijasek...

Kolejnego dnia, na "po-pracowe" odstresowanko, chwyciłam za igłę i zaczęłam kolczykową kompozycję numer 3.

Myślę, że jak na dosyć krótki okres mojej zabawy z sutaszem, to już to całkiem fajnie wygląda...

Na koniec mojego dzisiejszego posta, chciałabym dodać że powyżej prezentowane kolczyki są na razie pozbawione bigli oraz swojej drugiej "połówki". Chęć podzielenia się z Wami, moimi "zwiastunami" prac była silniejsza... :-D

PS. Ewelinko, kolejne sztuki -do pary- zostaną uszyte już wkrótce.